روزی پرنده می شوم

باید بذاری رودخونه زندگی درست تو مسیر خودش جریان بگیره. اگه یه جاهایی سرازیری داری باااید اجازه بدی مسیرش طی بشه. اگه شرایط ایجاب می کنه ناراحت باشی، خب باش ! کی روزی پرنده می شوم...

هرچی که دانشگاه شریف با اون آدمای خر خون و باهوشش فاز منفی به من میدن و اعتماد به نفسمو میریزن، اینجا، ینی یکی از خفن ترین شرکتای پژوهشکده شماره دو شریف، تا جایی روزی پرنده می شوم...

  اتفاق ها گاهی از مرز هیجان می گذرند. کشش و جاذبه آدم ها برای دیدن هم آن هارا به سمت یکدیگر هدایت می کند. هرچقدر هم که بی اطلاع از موقعیت هم باشید، باز هم قلب ها بهترین مسیریاب های دنیا هستند. شما را در اوج شلوغی و هیاهوی محیط با هم تنها می کنند و آن زمان است که می بینی از شدت هیجان بی حد و مرزی که تمام وجودت را گرفته، قلبت حتی از زیر قفسه سخت سینه و لایه های لباسی که کاملا رویش را پوشانده اند خودی نشان می دهد و روسری نخی آبی را با ضربان های خود آشکارا بالا و پایین می برد. 

چیست این حس عجیب ؟ 

روزی پرنده می شوم...